We kunnen kiezen uit drie afstanden: 79, 160 of 276 kilometer. We gaan voor de 160 km, in deze fase van ons trainingschema is dat het beste.  Het aantal hoogtemeters heb ik niet exact via de officiële website  kunnen achterhalen, maar vooraf even googlen leverde een aantal van 2500 hoogtemeters op. Het volledige LBL parcours van 276 kilometer telt  rond de 4500 hoogtemeters.
Voor renners met een gps zijn de bestanden vooraf (of achteraf) via bovenstaande website eenvoudig te downloaden; ook hierin ontbreekt echter het aantal hoogtemeters.
Uiteindelijk telt de klassieker 6000 deelnemers uit 26 verschillende landen, van Singapore tot Brazilië, waarvan 1800 renners kozen voor het volledige parcours van 276 kilometer.

De start is in het centrum van Luik, voor sommigen een charme, anderen geven de voorkeur aan de Tilf-Bastogne-Tilf versie in juni die een wat meer landelijke start-en aankomst heeft.  Als we op de fiets stappen is het koud, slechts 4 graden. De temperatuur zal vandaag stijgen na zo’n 13 graden en er wordt redelijk wat zon voorspeld. We kiezen voor de fietskleding die we dit jaar tot nu toe het meest hebben gedragen…winterkleding dus.
Hup van start, we gaan het parcours vast inrijden voor de profs die morgen op het programma staan!

Kilometers maken

Na een minuut of vijftien zijn we het centrum uit en kunnen we lekker wat kilometers gaan maken.
Rustig aan warm draaien is ons devies, “kapot” gaan we straks toch wel. We sluiten ons uiteindelijk aan bij een leuk groepje en gaan met die banaan.

Na 35 kilometer passeren we bij Aywaille de eerste bevoorradingspost, deze is bij de eerste doorkomst alleen bedoeld voor de deelnemers aan de 79 kilometer. Hoewel dit met borden staat aangegeven komt dit enigszins verwarrend over. Deelnemers aan de 160 kilometer kunnen bij kilometer 48 hun tekorten aanvullen om daarna te starten aan de Ancienne Barrière. Hoewel het parcours zelden echt vlak is en er in aanloop na de Ancienne Barrière al redelijk wat hoogtemeters moeten worden overwonnen, wordt dit het eerste colletje van de dag genoemd. Een klim van ongeveer 5 kilometer en 230 hoogtemeters.
Daarna volgen de colletjes elkaar snel op. Eerst worden de Côte du Rosier en de Col du Maquisard veroverd.
De beklimming van de Rosier vanuit Spa wordt vaak gebruikt om een uitslag in een komende cyclosportive te voorspellen. Kijk hier voor de rekenmodellen en alle details.
Aan de start en einde van deze beklimmingen heeft de organisatie vandaag tijdregistratie-matten neergelegd. Voor velen natuurlijk een stimulans om extra gas te geven.
Het thuisfront kan je prestaties via deze pagina zelfs online volgen. Renners die hier veel “bewijsdrang” toonden zullen zich later op de La Redoute mogelijk “tegen zijn gekomen”…
Bekijk hier het klimklassement van de dag.

Vlak voor de door velen “gevreesde” Côte de La Redoute vullen we onze bidons nog eens met sportdrank. Goed eten en drinken tijdens een dergelijke tocht is superbelangrijk weten we. Vanaf het begin van de rit hebben we elk uur netjes een reep en minimaal een 1/2 of 3/4 liter gedronken. Dit kan het verschil maken tussen “geparkeerd” komen te staan op de Redoute of niet.
Voor heel wat renners die vandaag meedoen is dit een training naar hun ultieme fietsdoel dit jaar. Bij deze training hoort ook het trainen van je voedingsplan: wat vind ik lekker, wat kan ik verdragen (repen, gels) enzovoort.

Na een korte pauze draaien we de Redoute op. Niet de langste klim van vandaag (1650 meter), maar met steile stukken van 22% wel een echte kuitenbijter na 117 kilometer.  De flanken van de Redoute staan vol met campers die hun plekje voor de profronde van morgen alvast hebben veilig gesteld. Heel even wanen we ons Philippe Gilbert, die hier dichtbij in de gemeente Aywaille is opgegroeid…de realiteit is echter anders..het is “werken” naar de top.

De Finale

Twintig kilometer na de Redoute duikt Côte de Colonster op, waar Contador een dag later een (mislukte) demarrage plaatst. Met een maximaal stijgingspercentage van 9,5 %, maar de meeste stukken rond de 5-7% is dit colletje van 2,9 kilometer goed op “de macht” te rijden.

Côte de Saint Nicolas na 151 kilometer, ook wel “Rue du Bordelais” genoemd is de laatste col in deze wielerklassieker. Bij de profs wordt op zondag hier het kaf van het korn gescheiden, waarna Martin even later zijn beslissende demarrage plaatst. Zoals Gilbert na afloop terecht opmerkte: “De Côte de Saint-Nicolas liegt nooit, daar spreken de benen”
Voorzover de benen nog niet zijn “volgelopen” gebeurt dat bij de meeste niet-profs wel in de laatste hellende kilometers.
Eenmaal bij de finish aangekomen leveren we het nummerplaatje in ruil voor een medaille, diploma (=2 x held) en T-shirt in.
Het einde van een goede training en mooie fietsdag!
Ik ben benieuwd hoe jou L-B-L is bevallen, heb je de 276 kilometer gereden ?
Goed bevallen of juist niet, laat het hieronder weten.

De Cyclo-Meter

[starratingmulti id=4 tpl=12]

 Hoe waardeer jij deze Cyclo ? (5=goed, 1=slecht)

Hieronder kun je je mening motiveren

Quick Facts L-B-L 2013:

– 3 Afstanden: 79, 160, 276 km
Prijzen: Resp.  25,- | 30,- | 35,- (+ 5,- borg)
– Starttijden:
276 km: 6:30 – 7:30 uur
160 km: 6:30 – 9:30 uur
79 km: 8:00 – 10:00 uur
– 4 cols met tijdmeting + video-opnamen
– Douche + massage opties
– Diploma/medaille/t-shirt
– Sluiting finish: 20:00 uur