“Op Koers” een column van Peter Tetteroo. Wielertoerist en auteur van “Rooks & Theunisse – Koningskoppel ondanks alles”
Al die mooie racefietsen.
Ik besloot om het ook eens te proberen en leende er eentje van een vage kennis. Met een vriend reden we naar Zuid-Limburg, want meteen maar even iets serieus aanpakken. De Cauberg, zou ik dat aankunnen? Op de televisie, tijdens de Amstel Gold Race deden ze er gewichtig over. Hier zou het peloton breken. Cauberg, scherprechter. Uiteindelijk, na uren voor de televisie zitten wachten op de finale, gebeurde het toch weer daar. Hoe zou het in het echt zijn? Ik kwam van rechts en ging links de hoek om. Meteen stijgen. Het viel me uiteindelijk mee. Ik had geen triple op de fiets en ook niet nodig. Het binnenblad gaf me voldoende lucht.
“Nu stap ik zeker niet af, dan sta ik voor paal”.
De Cauberg in Valkenburg, bijna 1 km lang:
[custom-mapping map_id=”14641″ height=”300″]
In de bocht, midden in de klim werd het toch iets zwaarder. Ik haalde nog net de wandelaars op de stoep naast de weg in. Ze moedigden me aan. Nu stap ik zeker niet af, dan sta ik voor paal. Ik zag het viaductje en het bordje: 12 procent. Doorzetten. Het viaduct onderdoor en de laatste meters er nog even bij doen. Boven onverstoorbaar. Dat ging ik nog een keer doen. Ik hoefde dan natuurlijk ook niet te sprinten. Op naar de Keutenberg. Dat zag er ook altijd bijzonder uit op de tv. Onvoorbereid. Ik wist het niet, maar na camping De Vinkenhof fietste ik rechtdoor richting Keutenberg. Bochtje naar rechts, bochtje naar links en daar stond ik meteen tegen een helling van 22 procent aan. Bam.
“Op het terras met een stuk kersenvlaai en een cola probeerde ik het luchtig op te nemen…”
Ik vergat op tijd te schakelen en stond na vijf meter zo geparkeerd als een betonblok. Mijn fietsmaat gebruikte een kleiner verzet en fietste door, maar ik moest afstappen en een stukje lopen. Even later waar het stijgingspercentage iets afnam, stapte ik weer op. Bovenaan bij het verkeersbord stond mijn maat, lijkbleek, bijna kotsend, maar stoer als wat, op mij te wachten. Het stukje vals plat daarna stelde niets meer voor en aan de andere kant van de berg daalden we af naar Gulpen. Op het terras met een stuk kersenvlaai en een cola probeerde ik het luchtig op te nemen, maar zonder het daar uit te spreken nam ik me voor om volgend jaar terug te keren en klaar te zijn voor de Amstel Gold Race Toerversie. Aldus geschiedde, maar het duurde nog jaren voor ik de eerste Alpenreus aandurfde.
Abonneer je op onze updates en ontvang regelmatig tips over het fietsen van Granfondo’s. Vul hieronder je naam en e-mailadres in en je ontvangt daarnaast ook direct het e-book “Marmotte van A tot Z”.
Peters Tetteroo houdt zich bezig met het schrijven van artikelen, columns, verslaggeving, interviews en boeken. Peter is de schrijver van o.a. “Rooks & Theunisse – Koningskoppel ondanks alles”. Werkt als verslaggever bij de “Hand in hand” en de “Heraut”. Maakt al sinds 2010 de “Fietsscheurkalender”.
Bij Peter Tetteroo (Peters Producties) kun je terecht voor journalistieke opdrachten op het gebied van sport, muziek, kunst en cultuur en politiek.
Contact:
http://www.petersproducties.nl
peter@petersproducties.nl
+31686640843
Geef een reactie